verhalen uit de ark

Verhalen uit de ark

Technische gegevens:

schrijver:
tekeningen:
vertaler:
uitgever:
jaar uitgave:
bladzijden:
hoofdstukken:
prijs:

AVI niveau:
ISBN:

Avril Rowlands
Rosslyn Moran
Vrouwke Klapwijk
Callenbach, Kampen
1997
136
14
jammer, uitverkocht!
misschien nog te leen in de bibliotheek
8
90 266 0669 9

Waar gaat het boek over?
Noach kon niet slapen. Hij lag in bed, luisterend naar het gehuil van de wind rond de ark en het gesnuif en gebrom van de dieren in de ark, en hij sprak met God.

'Luister God,' zei hij. 'U kunt nog terug. U hebt een leeuwentemmer nodig voor dit werk of een veedrijver, of misschien een oppasser uit de dierentuin. Ik voel me natuurlijk zeer vereerd dat u mij en mij familie wilt redden, maar echt, ik ben niet geschikt voor dit werk.'
'En er is nog iets, God,' ging Noach verder. 'Ik ben doodsbang voor spinnen en we hebben er twee aan boord!'

Spinnen zijn niet Noach's enige probleem. De leeuw wil de baas spelen, een van de schapen wordt vermist en de dieren dreigen in opstand te komen vanwege de geur van de stinkdieren. Maar het ergste van alles is, dat de ark begint te lekken...

Veertien originele en vaak vrolijke verhalen vertellen ons door de ogen van dieren wat er aan boord van ark gebeurd zou kunnen zijn.

Lees je een stukje mee in het boek?
De leeuw kon in ieder geval niet slapen. Hij liep verbolgen heen en weer in zijn hok, zijn grote staart bonsde op de vloer.
'Ik protesteer,' zei hij tegen zijn vrouw. 'Ik protesteer ten zeerste.'
'Mmmm...?' zei zijn vrouw, die probeerde te slapen.
'Ik had van tevoren van deze hele operatie in kennis moeten worden gesteld. God had mij de opdracht moeten geven. Ik kan de dieren beter onder controle houden dan Noach. Ben ik niet het machtigste dier? Ben ik niet de Koning van het Oerwoud?'
'Ja liefste,' zei zijn vrouw slaperig, 'maar we zijn hier niet in het oerwoud.'
De leeuw stond even stil. 'Natuurlijk zijn we dat wel,' zei hij. 'Overal vind je een oerwoud en alleen de sterksten en de meest geharden zullen overleven.'
Hij begon weer heen en weer te lopen, zijn grote staart achter zich aan zwiepend. 'Alleen de sterksten en de taaisten dienen het te overleven.'
'Wees nou eens rustig en ga slapen,' zei zijn vrouw. 'En hou op met dat gedrentel. Ik word er duizelig van.'